Μια ερώτηση - μια απάντηση

Μια ερώτηση - μια απάντηση:

Από διάλογο στο FB για το κλειστό επάγγελμα του Φαρμακείου. Μια ερώτηση (unedited) και μια απάντηση:

Φαρμακοποιός Μ.Λ.:

«Ενα πραμα εγω θελω να ξέρω, αν και δεν πιστεύω οτι θα πάρω και σοβαρή απάντηση.

Το θέμα οπως βλέπω το έχετε μελετήσει καλά - το οτι διαστρεβλωνεται τα στοιχεια ωστε να σας βολεύουνε βέβαια και μάλιστα με μγάλη ευκολία λόγω της ειδικότητας σας το προσπερνω- γιατι όπως διάβασα αντιλαμβάνεσται ακόμα και την διαφορα στην απόφαση του Ε. Δικαστηρίου. Το γιατί έχεται ασχοληθεί τόσο δεν καταλαβαίνω , και τα κίνητρά σας επίσης. Είστε ενας άνθρωπος επιχειρηματίας όπως διατήνεστε και μάλιστα τρελά υπέρμαχος του νεοφιλελευθερισμού και το υεμπορίου. Αυτό σημαίνει οτι ό,τι κάνετε έχει σαν κίνητρο κάποια μορφή κέρδους γιατι ο χρόνος σας είναι χρήμα. Αρα ο λόγος που ασχολείστε με τέτοια προσήλωση με το φαρμακευτικό επάγγελμα και τα περι αυτού δρόμενα ποιός είναι? Αλτρουιστικά ? Εχω τις υποννοιες μου , αλλα μενει απο εσας να το ξεκαθαρίσετε .

ΜΕΤΑ ΤΙΜΗς ... Ο φαρμακο τρολ Μ.Λ.»

Αν και σοβαρές απαντήσεις οφείλονται μόνο σε σοβαρές ερωτήσεις, χρονιάρες μέρες που είναι, λέω να ξεπεράσω την σοβαρότητα της αναζήτησης χαμερπών κινήτρων στην δημόσια συζήτηση. Έχω, ξέρετε, μια αλλεργία στους περιορισμούς της ελευθερίας, και φυσικά και της οικονομικής ελευθερίας. Με ενοχλούν, όσο και η κακογουστιά, ο φανατισμός και η έλλειψη ορθολογισμού. Οι περιορισμοί της ελευθερίας με ενοχλούν στα φαρμακεία, στα ταξί, στους δικηγόρους, στους φορτηγατζήδες, στους ξεναγούς, ακόμα και στις βίζιτες.

Έτσι, το δικαίωμα του συναδέλφου σας να ανοίξει όσα φαρμακεία θέλει, όπου θέλει, να τα έχει ανοιχτά όποτε θέλει και να πουλάει όσο θέλει και όπως θέλει, είναι για μένα πιο σημαντικό από το δικό σας προνόμιο να επιβιώνετε εις βάρος του, προστατευμένος από τον ανταγωνισμό. Το ίδιο και το δικό μου δικαίωμα να ανοίξω επώνυμη αλυσίδα φαρμακείων και να σας προσλάβω ως υπάλληλο όταν θα κλείσετε το δικό σας μαγαζί. Άσχετα αν δεν θα το ασκήσω ποτέ· έχω καλύτερα πράγματα να κάνω.

Φυσικά, καλά το υποψιαστήκατε, έχω ταυτόχρονα και πολύ ιδιοτελή κίνητρα. Ενώ κάνω καλά τη δουλειά μου, χωρίς κανένα προνόμιο και καμιά διαπλοκή εδώ και δυο δεκαετίες, κινδυνέυω να κλείσω το δικό μου μαγαζί και πληρώνω πλέον δυσβάσταχτους φόρους, εξ'αιτίας, ανάμεσα σε άλλα των προνομίων σας. Των δικών σας και εκατομμυρίων άλλων συμπολιτών μου, που ο καθένας απολαμβάνει τα δικά του μικρά ή μεγάλα προνόμια, εθελοτυφλώντας στο ότι ταυτόχρονα πληρώνει ακριβά τα προνόμια των άλλων. Έτσι βγαίνουμε όλοι χαμένοι.

Αν λοιπόν όλοι εσείς προτιμάτε να βουλιάξουμε όλοι μαζί με μια χρεωκοπημένη Βαλκανική Ελλαδίτσα, εγώ - όσο ακόμα μένω εδώ - θα έχω κάθε δικαίωμα να ξεμπροστιάζω τον ανορθολογισμό. Τον δικό σας, των δικηγόρων, των εμπόρων, των συναδέλφων μου μηχανικών, των πολιτικών, των αγροτών, των γιατρών, των δημοσίων υπαλλήλων.

Στην αρχή το έκανα αλτρουϊστικά. Τώρα τελευταία ιδιοτελώς: πλήρωσα τα δίδακτρα του σχολείου του παιδιού μου σε ειδικές εισφορές και χαράτσια, μέρος των οποίων εισπράτετε κι εσείς.

Χρόνια Πολλά,

ΓΦ

ΥΓ1: Δεν μπορώ ν'αντισταθώ στον πειρασμό να δημοσιεύσω το σχόλιό σας αυτό και την απάντησή μου στο blog μου. Είστε ευπρόσεκτος να σχολιάσετε και εκεί, θερμή παράκληση όμως, χωρίς κεφαλαία, αποσιωπητικά και θαυμαστικά.

ΥΓ2: Μπορείτε επίσης να διαβάσετε και αυτο: http://gregoryfarmakis.posterous.com/44819095

Permalink

| Leave a comment »