ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ Daily

Δευτέρα 28 Νοεμβρίου 2011

Σάββατο 26 Νοεμβρίου 2011

Επίσημα μέλος της ALDE η ΔΗΣΥ

Επίσημα μέλος της ALDE η ΔΗΣΥ:


Κέρδισε τις εντυπώσεις η Δημοκρατική Συμμαχία στο συνέδριο του Κόμματος των Ευρωπαίων Φιλελευθέρων, Δημοκρατών και Μεταρρυθμιστών (ELDR), που πραγματοποιήθηκε τις ημέρες αυτές στο Παλέρμο της Ιταλίας, με θέμα: “Ενίσχυση του ενιαίου νομίσματος της Ευρώπης. Ποιο το μέλλον του ευρώ;”.


Η Δημοκρατική Συμμαχία πήρε μέρος με αντιπροσωπεία, της οποίας ήταν επι κεφαλής η πρόεδρος Ντόρα Μπακογιάννη και συμμετείχε σ΄αυτήν και ο ευρωβουλευτής Θόδωρος Σκυλακάκης.


Όλοι οι εκπρόσωποι των Φιλελέυθερων της Ευρώπης εκφράστηκαν με τα καλύτερα λόγια για τη Δημοκρατική Συμμαχία, την πρόεδρο και τα στελέχη της, υπογραμμίζοντας ότι οι θέσεις τους για την Ελλάδα και την οικονομική κατάσταση της χώρας είναι ξεκάθαρες, ρεαλιστικές και αποτελούν ένα ρεαλιστικό δρόμο για το ξεπέρασμα της οικονομικής κρίσης. Παράλληλα εκφράστηκε η ικανοποίηση για το ότι είναι η πρώτη φορά κατά την οποία ένας ελληνικός πολιτικός φορέας μπορεί να δώσει μια ξεχωριστή δυναμική στο φιλελέυθερο χώρο της Ελλάδας.


Στη διάρκεια του συνεδρίου, η Δημοκρατική Συμμαχία μετά την ομόφωνη απόφαση του Πολιτικού Συμβουλίου των Ευρωπαίων Φιλελευθέρων Δημοκρατών και Μεταρρυθμιστών (ELDR), έγινε το 56ο μέλος της τρίτης μεγαλύτερης πολιτικής δύναμης της Ευρώπης.


Σημείωση: Τις εντυπώσεις κέρδισε η ομιλία της Ντόρας Μπακογιάννη και οι προτάσεις της για την έξοδο της Ελλάδας από την κρίση, καθώς και την αποφυγή του ευρύτερου κινδύνου στην ευρωζώνη, ενώ ιδιαιτέρως θερμά έγινε αποδεκτή η εισήγηση του Θόδωρου Σκυλλακάκη, για την ένταξη της Δημοκρατικής Συμμαχίας στο ELDR.

Τα αγοράκια με τα σπίρτα

Τα αγοράκια με τα σπίρτα:
του Σταύρου Θεοδωράκη


Διαμαρτύρονται οι αγέρωχοι πολιτικοί μας επειδή οι δανειστές μας τους ζητούν γραπτές εγγυήσεις πριν μας δώσουν τα λεφτά. «Έχουμε μπέσα εμείς» αναφωνούν οι (δεξιοί) αρχηγοί. Μαζί τους διαμαρτύρονται και ορισμένοι αγέρωχοι δημοσιογράφοι οι οποίοι θεωρούν ύποπτη την επιμονή των ευρωπαίων να ζητούν τις υπογραφές των αρχηγών. «Έχουν μπέσα οι Έλληνες» αναφωνούν οι δημοσιογράφοι. Καταρχήν μην μπερδεύουμε τα πράγματα. Οι σύμμαχοι μας δεν αμφισβητούν τον Έλληνα γενικώς, αμφισβητούν τον Έλληνα πολιτικό και πιο συγκεκριμένα αμφισβητούν τον Παπανδρέου, τον Σαμαρά και τον Καρατζαφέρη. Και έχουν κάθε λόγο να τους αμφισβητούν. Ας τους πάρουμε έναν έναν.

Ο Παπανδρέου πίεσε πολύ (και παρακάλεσε πολύ) τους συμμάχους μας για τη συμφωνία της 26ης Οκτωβρίου. Λίγες μέρες μετά όμως η Μέρκελ και ο Σαρκοζί (και όλοι οι άλλοι δανειστές μας) από τις τηλεοράσεις μάθαιναν ότι αυτά που συμφώνησαν δεν ισχύουν και ότι όλα θα κριθούν στο δημοψήφισμα που εξήγγειλε ο Παπανδρέου χωρίς καν να τους ενημερώσει. Δεν θέλω τώρα να συζητήσουμε αν είναι καλά ή κακά τα δημοψηφίσματα. Καλά είναι και την γνώμη μου την έχω πει. Όμως, είναι ποτέ δυνατόν να εξαγγέλλεις δημοψήφισμα χωρίς να έχεις ενημερώσει καν αυτούς που σε στηρίζουν και σε δανείζουν; Πώς μετά να έχεις εμπιστοσύνη στον Παπανδρέου;

Πάμε όμως στον Σαμαρά. Ο «εν αναμονή πρωθυπουργός» έχει καταψηφίσει το Μνημόνιο - έχει διαγράψει μάλιστα και την Μπακογιάννη που το ψήφισε - λέγοντας ξεκάθαρα ότι δεν το δέχεται και θα ζητήσει επαναδιαπραγμάτευση. Στην συνέχεια διαφώνησε και με όλες τις άλλες συμφωνίες που έκανε ο Παπανδρέου με τους δανειστές μας προβάλλοντας την ελληνική πατέντα «θέλουμε τα λεφτά αλλά όχι τα μέτρα». Επιπροσθέτως τα δύο αυτά χρόνια οι γαλάζιοι αξιωματούχοι δικαιολογούν τους υψηλούς αντιπολιτευτικούς τόνους του κόμματος τους, λέγοντας στους ευρωπαίους αξιωματούχους ότι «αυτό είναι το έθιμο στην Ελλάδα, εμείς θα φωνάζουμε μέχρι να γίνουμε κυβέρνηση, μετά θα φωνάζουν οι άλλοι». Πώς λοιπόν μετά από όλα αυτά να έχεις εμπιστοσύνη στον Σαμαρά;

Πάμε και στον Καρατζαφέρη. Το ΛΑΟΣ ψήφισε το Μνημόνιο, στην συνέχεια όμως την είδε αλλιώς και έφτασε στο σημείο να χαρακτηρίζει την συμφωνία της 26ης Οκτωβρίου προδοτική. Τον Νοέμβριο όμως την είδε πάλι αλλιώς και έδωσε αγώνα (και δεν κάνω πλάκα) για να αναλάβει την πρωθυπουργία ο Παπαδήμος για να εφαρμόσει την συμφωνία της 26ης. Τρικυμία. Μπορείς όμως μετά από όλα αυτά να έχεις εμπιστοσύνη στον Καρατζαφέρη; Αν αλλάξουν οι δημοσκοπήσεις τι θα κάνει; Τι θα κάνει ο Σαμαράς αν ο Παπαδήμος συνεχίσει να έχει μεγαλύτερη δημοτικότητα από τον ίδιο; Θα ψηφίζει τα μέτρα του;

Και μετά είναι τα όσα έχουν πει στην Ευρώπη οι Έλληνες πρωθυπουργοί για τους προκατόχους τους. Ο Καραμανλής έχει καταγγείλει τον Σημίτη ως ψεύτη (ότι παραποίησε τα στοιχεία που μας έβαλαν στην ευρωζώνη κλπ κλπ). Ο Παπανδρέου έχει καταγγείλει ως ψεύτη τον Καραμανλή (ότι παραποίησε τα στοιχεία για το δημόσιο έλλειμμα κλπ κλπ). Ο Σαμαράς έχει καταγγείλει ως ψεύτη τον Παπανδρέου (αυτά είναι πρόσφατα, τα θυμάστε οπότε δεν επεκτείνομαι). Είναι σαν να πηγαίνεις στην τράπεζα να πάρεις δάνειο, ενώ απ' έξω η γυναίκα σου, ο αδελφός σου ή ο συνέταιρός σου τέλος πάντων, χτυπά τα τζάμια και ωρύεται ότι δίνουν λεφτά σε έναν απατεώνα. Κάπως έτσι έχουν συμπεριφερθεί όλα αυτά τα χρόνια οι έλληνες αρχηγοί και μετά αναρωτιούνται πώς έχασαν την αξιοπιστία τους στο εξωτερικό. Στο εσωτερικό πώς την έχασαν;

Το λογικό θα ήταν οι αρχηγοί, συνειδητοποιώντας τις ευθύνες τους να είχαν δώσει στον Παπαδήμο το χαρτί με τις υπογραφές τους, το ίδιο βράδυ που ψήφισαν την κυβέρνησή του. Γιατί μπορεί να αστειεύθηκε ο Γιούνκερ λέγοντας στον Παπαδήμο «δεν περίμενα να έχει ο έλληνας πρωθυπουργός τις επιστολές στο τσεπάκι του» αλλά μάλλον αυτό περίμενε. Αυτό περίμεναν οι σύμμαχοι μας, αυτό περίμεναν και όλοι οι έλληνες. Να πάψουν οι πολιτικοί «μας», να παίζουν με τα σπίρτα, σε μια ευρωζώνη που φλέγεται. Τα «ορκίστηκα στην μάνα μου» ή «έδωσα το λόγο μου» ή «θα γράψω άρθρο στην εφημερίδα του κόμματος μου» (που είπε ο χωρατατζής Καρατζαφέρης) δεν είναι σοβαρές απαντήσεις πολιτικών μιας χώρας που σε λίγες μέρες δεν θα έχει λεφτά ούτε για τις συντάξεις των γερόντων της.

Πέμπτη 24 Νοεμβρίου 2011

Ο Αντωνάκης και το δάνειο

Ο Αντωνάκης και το δάνειο:

Σαμ: Παρακαλώ
Τρα: Καλημέρα. Ο κος Σαμαράς;
Σαμ: Ναι, ο ίδιος
Τρα: Κύριε Σαμαρά από την τράπεζα τηλεφωνώ, σχετικά με την αίτηση που έχετε υποβάλει, για το καταναλωτικό δάνειο των 10.000€.
Σαμ: Ναι, πείτε μου παρακαλώ.
Τρα: Κύριε Σαμαρά εγκρίθηκε το αίτημά σας και το μόνο που απομένει είναι να...
περάσετε από το κατάστημά μας για τις απαραίτητες υπογραφές.
Σαμ: Υπογραφές; Ποιες υπογραφές;
Τρα: Τις υπογραφές κύριε Σαμαρά. Τις υπογραφές στη δανειακή σύμβαση.
Σαμ: Τι λέτε κυρία μου; Δεν υπογράφω σε καμία σύμβαση.
Τρα: Τι λέτε κύριε Σαμαρά; Πως θα εξασφαλισθεί η τράπεζα αν δεν υπογράψετε;
Σαμ: Σας δίνω το λόγο της τιμής μου πως θα σας ξεπληρώσω. Δεν σας φτάνει αυτό;
τουτ, τουτ, τουτ, τουτ, τουτ, ………………

Τετάρτη 23 Νοεμβρίου 2011

Σε μια επιστολή η τύχη του ευρώ

Σε μια επιστολή η τύχη του ευρώ:

Γράφει ο 29-26
Παπανδρέου και Βενιζέλος, πριν την ψήφιση του μεσοπρόθεσμου, είχαν στείλει επιστολές πλήρης στήριξης του μεσοπρόθεσμου, πριν καν αυτό ψηφιστεί. Αυτό καθόλου δεν εμπόδισε την απόφαση για διεξαγωγή δημοψηφίσματος λίγους μήνες μετά. Και δεν είδα τους...
Μερκο-Σαρκοζί να κουνάν στα μούτρα τις επιστολές που είχαν στείλει, αντίθετα είπαν: ''κάντε δημοψήφισμα αλλά γρήγορα''.

Απο την άλλη του Σαμαρά δεν του φταίει κανείς. Αυτοεγκλωβίζεται, συνεχώς, σε αδιέξοδες αποφάσεις αντιμνημονιασμού, μη υπογραφής επιστολών κλπ και βρίσκεται διαρκώς στριμωγμένος στη γωνία πολεμώντας τις προηγούμενες κακές του αποφάσεις. Ας πάει μια βόλτα απ' τις Βρυξέλλες να συνεννοηθεί με τους υπόλοιπους ή ας μας πει, τέλος πάντων, οτι δεν τους γουστάρω και θα προχωρήσω αλλιώς, να ξέρουμε και μεις που πάμε.

Εξάλλου τι μεγαλύτερη δέσμευση για τη χώρα, όταν τον αρχιτέκτονα της ιδέας του δημοψηφίσματος τον έστειλε σπίτι του; Μήπως να ζητήσουμε και μεις μια επιστολή απο την Ευρώπη, που να δεσμεύεται για την πραγματική προστασία των κρατών μελών, που είναι και η κεντρική ιδέα της γέννησης του ευρώ;

Υ.Γ Προσέξατε οτι, οι δύο εκλεγμένοι απο τον λαό ηγέτες, με ανοιχτές κομματικές διαδικασίες είναι μακράν οι χειρότεροι των τελευταίων ετών; Τυχαίο;

Himaira

Τρίτη 22 Νοεμβρίου 2011

Intermission #56 (39,1% edition)

Intermission #56 (39,1% edition):

Παρά την επικρατούσα πεποίθηση του «λαού», οι πολιτικοί από μόνοι τους δεν μπορούν να επιμερίζονται το 100% της ευθύνης των πράξεών τους, δεδομένου ότι ο βασικός στόχος ενός επαγγελματία πολιτικού είναι να εκφράζει κάποιο συγκεκριμένο λαϊκό ρεύμα. Διαφορετικά δεν θα ήταν πολιτικός, αλλά τεχνοκράτης ή επιστήμονας. Στις κρίσιμες ώρες που διανύει η χώρα μας, ο κ. Σαμαράς που παίζει ρώσικη ρουλέτα με την εθνική οικονομία, προκειμένου να υπερασπιστεί τον άκρατο και παραληρηματικό υπερπατριωτισμό του, δεν είναι μόνος. Γνωρίζει πολύ καλά ότι όσο παράλογος και αν φαίνεται σε ένα λογικό κοινό, παράλληλα συσπειρώνει ένα παράλογο εκλογικό σώμα.


Ο κ. Σαμαράς, και ο κάθε πολιτικάντης επιπέδου Σαμαρά, το ξέρουν καλά αυτό το παιχνίδι. Και όσο υπάρχει ένα κομμάτι της λαϊκής βούλησης που στηρίζει οποιοδήποτε επικοινωνιακό, εθνικό ή ψευτοϊδεολογικό τέχνασμα που χρησιμοποιεί ο κάθε τελειωμένος πολιτικάντης, στο κοινοβούλιο και στα υπουργικά συμβούλια θα συνεχίζουμε να βλέπουμε τελειωμένους πολιτικάντηδες. Όταν η επικρατούσα λαϊκή βούληση αποφασίσει να σοβαρευτεί, να μορφωθεί και να λειτουργήσει υπεύθυνα, τότε θα δούμε αλλαγές και στο πολιτικό επίπεδο.

Δευτέρα 21 Νοεμβρίου 2011

LIKEάτζες

LIKEάτζες:

Eίμαστε η γενιά του like. Αnd that would be all. Μην ψάχνετε για κάτι πιο βαθύ και ουσιώδες, το πιο επαναστατικό πράγμα που συνέβη τα τελευταία χρόνια στην καθημερινότητα μας, είναι το Like. Ακόμα και αυτοί που το αρνιούνται (καλά δεν αναφέρομαι σε όσους εξακολουθούν να αντιστέκονται στο facebook με early 00s ατάκες τύπου «η πραγματική ζωή είναι εκεί έξω φίλε», μου προκαλούν λύπηση, get over it, o Mεγάλος Αδερφός είναι το κονέ σου, αν δεν τα πας καλά μαζί του, you ‘re screwed), είναι θύματα του. Δεν υπάρχει facebook user που να μην δίνει σημασία στα Likes που έχει το update status του, ή το update status των φίλων του, ή το update status αυτών που του κάνουν Like (μπερδεύτηκα λίγο). Anyway, επηρεασμένοι από το like-ology της εποχής και τα uber-lame τρόπο που χρησιμοποιούν οι σελέμπριτις τα σόσιαλ μίντια, εμπνευστήκαμε ένα παράλληλο facebook timeline, στο οποίο τα status updates των διασήμων (και κυρίως τα Likes τους), έχουν πλάκα. Το ονομάσαμε LIKEάτζες (brilliant, we know). Διαβάστε το και ΠΡΟΣ ΘΕΟΥ:


ΜΗΝ ΞΕΧΑΣΕΤΕ ΝΑ ΜΑΣ ΚΑΝΕΤΕ LIKE!!!!!!!











Στριμώχνουν τη ΝΔ οι Ευρωπαίοι

Στριμώχνουν τη ΝΔ οι Ευρωπαίοι:

Από την ειδησεογραφία: "Schaeuble: Απαραίτητη η γραπτή συναίνεση της Νέας Δημοκρατίας. Όσο δεν υπάρχουν αυτές οι γραπτές εγγυήσεις, δεν θα υπάρξει εκταμίευση της επόμενης δόσης."

Όσο νυχτώνει, η ....... μεγαλώνει

(η κωλοτούμπα καλέ...που πήγε το μυαλό σας;)

1 χρόνος Δημοκρατική Συμμαχία

Συνέντευξη Τύπου Ντόρας Μπακογιάννη >> ΜΑΓΝΗΤΟΣΚΟΠΗΜΕΝΗ ΜΕΤΑΔΟΣΗ <<

Surreal Art Update: Glass Garage Gallery

Surreal Art Update: Glass Garage Gallery:

"QUANTUM SHOT" #739
Link - article by Henry Lien and Avi Abrams




"Artists that paint like Renaissance masters on drugs"

Henry Lien, owner and curator of Glass Garage Gallery in West Hollywood, California, has graciously agreed to highlight the best artists and recent acquisitions specially for Dark Roasted Blend, knowing that we appreciate highly sophisticated and original approach to modern art, with a significant slant into fantastic, weird, surreal and magic realism areas.


("The Machine in the Garden" series, by Jerry Wayne Downs; all images copyright Glass Garage Gallery, used by permission)

West Hollywood’s Glass Garage Gallery is a bit of a contrary oddball. No clean white walls (instead, they’re plum-colored). No aloof, snotty gallery staff hired for their decorative value (instead, it’s usually owner/director Henry Lien who’ll meet and greet you himself). Artists that paint like Renaissance masters on drugs. High concept exhibitions, including one where a noted Jungian therapist analyzed the artists about their artwork in front of a live audience.


("Hotel de Ville" and "The Refinery" by Arnau Alemany)


"It used to be that artists suffered for their work. Now, it’s the viewers who suffer." Glass Garage Gallery tries to reverse this trend.

“The gallery is sort of a response to trends that have tyrannized contemporary art in the last 60 years,” says the outspoken Lien. “For one thing, we’re not afraid of ‘pretty’.”

Lien studied semiotics at Brown, worked as a litigator for ten years, and is clearly impassioned about the artists the gallery represents. These things together mean that it is hard to get him to stop talking once he gets excited.


("Masks" series by Robert Peluce)

“‘Beauty’ is totally a four-letter word these days. I love that quote from Banksy: ‘Every artist is willing to suffer for their work. So why are so few prepared to learn how to draw?’ So much of contemporary art seems to think that aesthetic beauty is incompatible with political awareness or intellectual rigor or progressive thinking, just like in China during the Cultural Revolution.


("The Mirror" and "The Wishbone" by Steven Kenny)

It’s as if artists think that if it’s visually hideous and utterly devoid of any odors of ‘technique’ or ‘effort’, it must be art. Which is perfectly understandable reasoning. For thirteen-year old poseurs. As critic John McDonald of the Sydney Morning Herald said, ‘It used to be that artists suffered for their work. Now, it’s the viewers who suffer.’ That kind of art and art posturing is completely 20th century and has way exceeded its shelf life, in my opinion.”


(Henry Lien, the owner/director of Glass Garage Gallery, photo by Erik Hyler Gilbert)


Eye-Candy for Surrealists and Surrealist Sympathizers

The gallery is best known for representing Surrealists and Surrealist Sympathizers. Signature artists for the gallery include Margo Selski, whose work quotes Flemish painting and the society portraiture of John Singer Sargent, all to create an elaborate world starring Selski’s 12-year old son Theo.


("Young Lady with Teacup Piglet and Attention" and "Ladies' Underwater Gardening Society (fragment)" by Margo Selski)

Other artists include internationally acclaimed painter Leigh Wen-Cheng, whose epic paintings of the elements are achieved by engraving tens of thousands of lines into wet paint.



("Air Mural" by Leigh Wen-Cheng)

The gallery is also the U.S. gallery for x-ray artist Nick Veasey, featured previously on DRB (see here).


("Basque" and "Robot" by Nick Veasey)

Steven Kenny’s work comes across as a sort of Goth Rembrandt obsessed with nature as metaphor:


("The Web" and "Bark Necklace" by Steven Kenny)

Larissa Morais’s painting typifies Russian art in its love of fantasy and sick technical detail:


("Assumption" series, by Larissa Morais)

Emil Alzamora’s sculptures represent a sort of distilled Surrealism that is composed of simple, graphic forms that tattoo themselves on the back of your retina:


("Clear Conscience" and "Core" by Emil Alzamora)


("Sleeping Shark" and "Tether" by Emil Alzamora)


("King" and "Spool (fragment)" by Emil Alzamora)

The insane detail of Josh Suda’s hyperrealist paintings leaves you with a vividness that seems “more real than the real thing” in a way that no photographic could:


("Amalgamation", by Josh Suda)

Susan Hannon’s lyrical, ten-foot wide sculptures of “wings” are crafted out of abandoned Bibles, giving new life to books invested with emotion and courting more than a bit of controversy for the artist:


("You Get Me Closer to God, No. 6 (detail)", by Susan Hannon)

Jerry Wayne Downs’ first art job was to animate the three fairy godmothers on Disney’s “Sleeping Beauty”. However, as his own visions became stranger and stranger, he decided to strike out on his own and become a Surrealist painter. His work still retains clear evidence of this animation heritage:


("The Spanners" series, by Jerry Wayne Downs)

("Solitude", "Reserved Seating Only" and "Stylers"(right), by Jerry Wayne Downs)

Alevé Mei Loh’s “crush art” conveys in static form the strength and violence of technology as a force of nature:


(“Made in Germany, Crashed in America” and "Transformations" by Alevé Mei Loh)

The gallery also produces short films in connection with its exhibitions, DVDs/Blu-Rays of which are free upon request. The gallery is also known for throwing up “Curator’s Cut” special editions on Facebook, featuring deleted artworks that didn’t make the final lineup, interactive dialogues with the artists, and other exclusive “bonus features”. For example, in 2010, the gallery opened a Jungian-themed exhibition entitled “Psychoradiology”. The artists wrote down their dreams for 12 months, then created artwork based on their dreams. The opening exhibition was comprised of sessions between the artists and a Jungian analyst in front of a live audience, which were recorded and turned into a short Surrealist film that owes as much
to David Lynch as to dream analysis. Then, on Facebook, the gallery invited its fans to submit their own dreams. The gallery hired a Jungian analyst to interpret those dreams and posted the interpretations on Facebook, along with artwork exhibiting similar archetypes as those in the dreams.

For more information, check out the gallery’s website at glassgaragegallery.com and at www.facebook.com/GlassGarageGallery.


("Little Bee Travels to the Beautiful Bright Glow", by J. T. Burke)

("Beautiful Octopus in Her Swirling World" and "The Beautiful Dragon Flies" by J. T. Burke; all images copyright Glass Garage Fine Art Gallery, used by permission)


ALSO READ: "MESMERIZING KINETIC SCULPTURES" ->

Check out the rest of our ART CATEGORY! ->


Share

Tweet



Twitter Delicious Facebook Digg Stumbleupon Favorites More

 
Design by Free WordPress Themes | Bloggerized by Lasantha - Premium Blogger Themes | Affiliate Network Reviews